Szpakowaty wrzesień

Dr Grzegorz Klimek, Instytut Ogrodnictwa w Skierniewicach

Na liściach leciutkie żółte tchnienie z jednej, a czasem i po obu stronach korony drzewa. Albo inaczej: kilka intensywnie żółtych, ale z początku niewielkich plam w koronie jeszcze zwodniczo zielonej. A bywa, że jeszcze bardziej niepozornie: ot, kilka żółtych listków tak porozrzucanych w koronie, że prawie ich nie widać. Bardzo przecież podobnie dzieje się w czuprynie mężczyzny w sile wieku, który szpakowatością rozpoczyna wędrówkę ku starości. W sadzie jednak jest znacznie bardziej optymistycznie. Za kilkanaście dni w pełnej krasie będą tegoroczne jabłka. A co ważniejsze, są już pąki kwiatowe, które wybuchną wraz z nadejściem maja. A bez września, nie byłoby maja.

W ostatniej dekadzie sierpnia i we wrześniu br. pogoda nam trochę normalniała: padało od czasu do czasu, ale bez przesady, a i noce mamy już chłodne. Sprzyja to powstawaniu rumieńców na jabłkach. W centralnej Polsce zaczęto już zrywać nie tylko “Lobo”, ale także “Galę”, i “Sampiona”. Nastał też czas “Burgunda”, czyli “Cortlanda” z obfitym rumieńcem. Na bazarach i rynkach hurtowych, zrobiło się bardzo kolorowo. Wielu sadowników obawia się jednak, co będzie dalej, a w tym kontekście nader często mówi się o “Sampionie”. Pamiętamy, jak to w 2008 czy 2009 r. w niektórych sadach “Sampion” posypał się z drzew bez wcześniejszych ostrzeżeń. W tym roku znaczna część sadowników spodziewa się powtórki i nie bez racji. Gwałtowne i przedwczesne dojrzewanie owoców może być wynikiem stresu, jakiemu zostały poddane drzewa w wyniku działania najpierw nadmiernych opadów, a potem suszy. Jedynie w sadach nawadnianych, obawy takie w mniejszym stopniu mają rację bytu.

Cały artykuł znajdziecie Państwo w poniższym pliku.

Źródło: Hasło Ogrodnicze wyd. 01.10.2013 roku